Ako već postoji “srpski” i “ruski svet”, kao neki nedefinirani, lebdeći kulturno-politički prostor – postoji li i “jugoslavenski svet/svijet”?
Njegove manifestacije nalazimo posvuda. Njegovi akteri nastupaju u širokoj fronti i nigdje ne nailaze na minska polja. U popularnoj HRT-ovoj seriji “Dnevnik Velikog Perice” briljira Nikola Kojo, srpski glumac na povremenom radu u Hrvatskoj. Njegov humor, čiju polovicu treba pripisati scenaristima i režiseru a polovicu njegovu velikom komičarskom talentu, vanserijski je, pa se ovaj rođeni Beograđanin u najzagrebačkiju od svih priča slaže kao kec na desetku. U istoj seriji Iva Babić, najbolja mlada hrvatska glumica, koja glumi njegovu kćer, priča savršenim beogradskim naglaskom.
U “Tko pjeva zlo ne misli” Kreše Golika, koji je snimljen u Jugoslaviji, nema nijednog srpskog glumca! Sad ih je tu masa. A nijedne braniteljske udruge da se javi, da prosvjeduje, da izrazi ogorčenje. Samo tu i tamo Mirjana Kasapović, nekoć komunistica, danas povremena kolumnistica, katkad istrese žuč na papir, pa oplete po terminu “postjugoslavija”. Bila je to, kaže, najgora europska država XX stoljeća, sjeme joj se zatrlo.
Poštovani, da biste pročitali 3 besplatna teksta potrebno je da se registrujete, a da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
