Za Vudija Alena se kaže da je jedan od najdugovečnijih pacijenata psihoanalize. Prema njegovim biografima, na “kauč” je prvi put legao još davne 1963. godine. I od tada psihoanaliza postaje način života kome je i danas ostao dosledan. Shodno tome je nesumnjivo jedan od najistaknutijih filmskih reditelja koji je toliku pažnju u svom radu posvetio upravo ovoj psihoterapijskoj paradigmi. Zapravo, rad ovog njujorškog reditelja je zasnovan na nizu formalnih, narativnih i tematskih konstanti kroz koji se često provlači komični ton, u kojima su koncepti poput emocionalne nestabilnosti i njenog psihoterapijskog tretmana snažno predstavljeni. Frojd, Edip, incest, anksioznost, depresija, neuroza i psihoza, krivica i stid, paranoja i narcisističke povrede, terapijske seanse, sve su ovo elementi koji se pojavljuju kao Alenov prirodni etar i svakodnevni diskurs, i koje on, kao filmski stvaralac, sistematski, na zabavan način povezuje sa svetom psihoanalize.
Poštovani, da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate ili probajte besplatno mesec dana.
Već imate nalog? Ulogujte se
