Poznato je da su sahrane u Crnoj Gori nalik pozorišnoj predstavi, ali nikad nisu opšte mjesto. Govor je punchline te precizno osmišljene drame, a umrlice, odnosno čitulje su nešto posebno. One se dugo tumače i katkad su to šifrovane poruke. Poslednji pozdravi su after movie.
Nakon Drugog svjetskog rata, Beograd je imao Borbu, Sarajevo je imalo Oslobođenje, a u Crnoj Gori je ekvivalent takvih novina bila Pobjeda. Naziv Pobjeda je apsolutno odgovarajuć tradiciji megalomanije i herojstva. Zajedno smo se svi borili i oslobodili, ali samo mi smo pobijedili.
Upravo u Pobjedi objavljivalo se najviše umrlica, jer je dugo bila jedina i imala je dobru distribuciju. Nekad je slogan Pobjede bio “Novina od riječi” a kad je Pobjeda zapala u krizu i kad ju je narod kupovao samo da bi vidio ko je sve umro da nekome ne preskoče sahranu i ne obrukaju se, govorilo se da Pobjedi treba promijeniti slogan iz “Novina od riječi” u “Živimo od mrtvih”.
Krajem devedesetih godina prošlog vijeka pojavila se i dnevna novina Dan. Pobjeda je prešla na latinicu, a Dan je kontrirao i forsirali su ćirilicu. Nije to bila jedina podjela, već je Pobjeda bila državna i na liniji nezavisnosti, dok je Dan gazio opoziciono i važio za platformu ideje o zajedničkoj državi. Tako su se podijelili i mrtvi, pa se gledalo ko je od preminulih završio u Danu, a ko u Pobjedi. Po tome se jasno vidjelo “ko je za koju opciju”.
Pročitali ste poslednji besplatni tekst. Da biste nastavili sa čitanjem potrebno je da se pretplatite.
Nemoj da propustiš nijednu Veliku priču.
Već imate nalog? Ulogujte se
