Od Laponije do Lampeduze, a u decembru verovatno i do Linee de Konsepsion, desnice svih provenijencija će vladati kičmom EU, koja polazi od Arktičkog kruga i završava se na obalama Mediteranskog mora. Ako tome dodamo da su CDU i CSU najjača politička formacija u Nemačkoj sa velikim izgledima da se vrate na vlast za dve godine, i da je Nacionalno okupljanje Marin Le Pen u novom uzletu u Francuskoj, dobija se kompletna “nevesela” politička panorama Starog kontinenta.
Nije prvi put da desnica dominira u velikoj većini evropskih država. Dešavalo se, čak i često. Kvalitativna promena je da se više ne radi o vladama ili vodećim političkim formacijama demohrišćanske, liberalne ili umerene desnice, već presvučene, umivene i pristojnije – zvuči kao oksimoron – ekstremne desnice.
U poslednjih godinu dana ekstremna, tvrda, suverenistička, ksenofobična, evroskeptična, konzervativna, homofobična i populistička desnica je odnela pobede u Švedskoj, Finskoj i Italiji i na putu je da osvoji vlast u Španiji na sledećim parlamentarnim izborima krajem godine. Na transverzali su već godinama dobro usidreni na vlasti poljski kleropopulisti Jaroslava Kačinjskog, mađarski suverenisti Viktora Orbana i austrijski narodnjaci koji su u poslednjih deset godina od partije desnog centra postali stranka čiste desnice.
Poštovani, da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate ili probajte besplatno mesec dana.
Već imate nalog? Ulogujte se
