“Frik demokratija” i Orbanov mač iznad Evropske unije

Donald Tramp je napravio klasičan frojdijanski lapsus kada je Viktora Orbana definisao kao “turskog lidera” i jednog od najjačih političkih vođa na svetu. Između Redžepa Tajipa Erdogana i mađarskog premijera gotovo da nema razlike, osim što je prvi sebi pripisao ulogu “ktitora islama” a drugi “branioca hrišćanstva”. Inače, Trampov kompliment, začinjen gafom, bio je odgovor na pojavljivanje Orbana sa prepoznatljivim crvenim kačketom republikanskog kandidata za Belu kuću i izjava da je “Tramp čovek koji može da spase zapadni svet”.

Lider Fidesa je u više navrata pokazivao da ne preza da iskoristi svaku priliku koja mu se ukaže da učvrsti svoju vlast u Budimpešti i ojača poziciju unutar EU. Rat Izraela protiv Hamasa omogućio je Orbanu da ponovo obuče uniformu zaštitnika hrišćanstva protiv širenja islama u Evropi. I pored toga što ima zanemarljivo mali broj muslimana, islamofobija je retko gde na Starom kontinentu tako ukorenjena i jaka kao u Mađarskoj. Orban je propalestinske i tu i tamo pro-Hamas proteste u Evropi iskoristio kao dokaz ispravnosti politike blindiranih granica i nulte migracije iz islamskih zemalja.

Orban je najbučniji zagovornik teorije zavere o “etničkoj zameni naroda” na Starom kontinentu, odnosno da neoliberalni i masonski centri moći žele da promene etničku strukturu evropskih država masovnim naseljavanjem migranata čiji će rezultat biti da autohtono belo stanovništvo postane manjina u vlastitim državama.

Premijer Mađarske se nalazi u ćošku evropske politike, ali je ubeđen da ima nekoliko dobitnih karata u rukama da bi izašao iz nepovoljne pozicije. Serija odluka koje EU i NATO moraju da donesu jednoglasno ili konsenzusom čini Orbana sigurnim da bi i ovog puta mogao da se izvuče bez posledica i, štaviše, da profitira. Pravo veta u telima EU je Damoklov mač od kojeg jedni zaziru, a drugi, poput Orbana, vide savršeno oružje za ispunjavanje ličnih agendi.