Drugi deo velikog feljtona na Velikim pričama: Istorija studentskih protesta u Srbiji – nepoznata svedočenja o veku studentskog bunta.
Svi objavljeni nastavci dostupni OVDE.
O počecima studentskog bunta i “Bici za Ruski car” možete da čitate u prethodnom nastavku.
U Drugom nastavku čitajte o velikim demonstracijama uoči izbora 1931. godine.
***
U doživljaju i tumačenju Šestojanuarske diktature koju je kralj Aleksandar uveo početkom 1929. godine – u istoriografiji joj se ponekad tepa i „lični režim“ – najveći je i suštinski problem što ona jeste bila – diktatura.
Nepristrasna tumačenja političkih pojava i odluka u 20. veku su kod nas retka, a istorijsko klatno koje je od Drugog svetskog rata favorizovalo komunistički pogled na stvarnost, posle kraja socijalizma u Jugoslaviji je pod silom teže krenulo na drugu stranu, i po zakonima fizike i istorije, nije moglo da se zaustavi u uravnoteženom položaju. Sa iskustvom socijalističkog jednoumlja često bi van fokusa ostala činjenica da je za savremenika Šestojanuarske diktature to mogao da bude prvi susret sa jednopartijskim političkim delovanjem, zabranama, represijom prema onima „koji drugačije misle“ i svim što takav politički sistem nosi.
A studentima je i početkom tridesetih bilo veoma teško prodati jednoumlje. Milovan Đilas je smatrao da su protesti zbog „oktroisanih“ izbora 1931. godine – kojima su formalno, ali samo formalno popuštene stege diktature – a suštinski jednopartijski i daleko od demokratskih – bili prekretnica za komunistički pokret među studentima. Jer su posle tih demonstracija sa marginalne pozicije – gde su oni išli za omladinom građanskih stranaka – komunisti preuzeli aktivnu i vodeću ulogu. I sad su ostali počeli da prate njih.
Poštovani, da biste pročitali 3 besplatna teksta potrebno je da se registrujete, a da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
