Rejting pulmologa Branimira Nestorovića raste u Beogradu, ali on više ne može da uzima od Zavetnika i Dveri (propalog Nacionalnog okupljanja), i Socijalističke partije Srbije. Već samo od Srpske napredne stranke. Takva je logika srpskog političkog darvinizma (preraspodela birača u okviru istog korpusa biračkog tela), a Nestorović je valjda do sada shvatio da su naprednjaci poslednji u lancu ishrane. I zato mora biti pametan. Lista “Mi – glas iz naroda”, koju predstavlja Nestorović, brzo je pokazala svoj raskolnički i marionetski potencijal.
Nakon izbornog “flastera” kojim je Vučić igrao protiv Dačića, socijalistima se donekle popravlja rejting (pre svega zbog Vučićeve milostivosti) jer oni i njihov lider moraju da se osveže za novu vladu kako bi se nastavila iluzija “nacionalnog jedinstva”. Bilo je i kolebljivih birača socijalista koji su odlučili da zbog viših interesa države i naroda glasaju za Vučića i SNS, da bi se sad, kad su valjda sloboda, opstanak i boljitak države na presudnim izborima obezbeđeni, vratili socijalistima. I taj postupak reanimacije Dačića, Vučić je počeo odmah nakon izbora. Socijalisti i nemaju drugi izbor osim konstruktivne snishodljivosti.
Odmah nakon izvršenog zadatka glumatanja opozicije, Vučić je pohvalio liderku prigodnih Zavetnika Milicu Đurđević Stamenkovski, ali je opozicija, možda pre Miloš Jovanović, nego “Srbija protiv nasilja”, propustila priliku da ohrabri Boška Obradovića. Inkluzija mora biti jedan od osnovnih principa opozicije u narednom periodu. Doduše, nešto zavisi i od samog Obradovića – od stepena demoralisanosti do potencijala da napusti teren nacionalističke jurodivosti gde ima jačih i inspirisanijih od njega i krene u pravcu građanske desnice. Još je on mlad za tihovanje u Čačku.
Poštovani, da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
