Krit ima zaokružen identitet. Ipak je ovo ostrvo.
“Nešto ima”, može se čuti najčešće iz usta onih koji ga posjete. To nešto, neizrecivo, to vuče više od udobnih ležaljki, rizorta, jahti i restorana sa koliko hoćeš zvezdica. Krit ima “to nešto” van turističkih prospekata i lifleta.
“To nešto”, što ima Krit, to se nađe i u prirodi, ali i u ljudima, u njihovom pogledu i koraku. Neiskvareno i slobodno od svega. Ne znaju mnogi Krićani engleski, ali znaju da žive lijepo. Nema problema u sporazumijevanju, sve se lako dogovori, osmijeh i par klimanja glavom sve riješi.
U knjizi Henrija Milera iz 1939. godine “Prvi utisci o Grčkoj” može se naći dio koji se odnosi na Krit: “Na licima Krićana čak i danas sija svetlost koju nisam video nigde drugde u Grčkoj, do sada. Njihov pogled je čvrst i svetao, bez straha i zle namere. Kod Krićana nema duševne zlobe. On te gleda ispod svog crnog turbana kao što su gledali nekadašnji pagani. Viševekovna stradanja i lišavanja nisu potamnela taj svetli, pošteni pogled. Pored Berbera i Arapa, i nekih plemena u Indiji, Krićani imaju najvedriji izraz lica koji sam dosad video. Na njihovom licu nije samo rasa i karakter, nego i dostojanstvo, svojstvo gotovo nestalo sa ljudskih lica.”
Poštovani, da biste pročitali 3 besplatna teksta potrebno je da se registrujete, a da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
