Navijači, država i vjerski praznici: Izazovi sekularizma u Hrvatskoj i Srbiji
Ili što bi se to moglo naučiti od Urugvaja?
Ili što bi se to moglo naučiti od Urugvaja?
Društvena, psihološka i naravno fudbalska priča o navijačkom mentalitetu i svim njegovim pojavnim oblicima
Kad se natječe Hrvatska, tad komšiluk i dobrosusjedski odnosi na sat ili dva u mojim mislima nestanu kao da nikad nisu ni postojali. Ali kad Hrvatske nema (a u košarci je, na međunarodnoj sceni, nema već više od dva desetljeća), onda ni meni nema do komšija
Zaokružili su jednog navijača koji uopšte ne liči na današnjeg Vučića i napisali da je to Vučić. Potom sam ja uočio jednog navijača koji uopšte ne liči na današnjeg mene, i setio se da sam to u stvari ja
Bilo je tako jedno vrijeme prije dvadeset pet godina kad je cijela građanska opozicija u Hrvatskoj bila očarana Dinamovim navijačima, istim ovima koje Grci danas guze u zatvorima, jer su na stadionima zviždali Franji Tuđmanu. Ah, koje herojstvo!
Mogu li oni među kojima ima opasnih huligana biti nositelji pozitivnih društvenih promjena? O, da