Ako neki političar misli da se na popisu stanovništva u nekoj državi, bilo kojoj državi, može pobediti ili izgubiti, onda nešto svakako nije u redu sa tim političarem ili sa tom državom. Ili, najčešće, oboje, ali samo bi nepopravljivi cinici ili neskriveni licemeri mogli reći da rezultate popisa u Crnoj Gori nije očekivao sa većom dozom interesovanja nego u bilo kojoj drugoj republici bivše Jugoslavije, regiona, jugosfere ili kako se već da nazvati ovaj prostor koji deli zajedničku istoriju.
Nije važno ni koji bi to konkretno bio političar, jer su se u tim kategorijama – pobeda ili poraz, “zadovoljan/zadovoljna sam rezultatima” – kretali svi politički činioci u Crnoj Gori, pa i izvan granica te teritorije na kojoj su popisivači beležili brojne podatke od kojih su veći deo javnosti zanimala samo dva: nacionalnost i jezik.
Stvorena je takva atmosfera da su se očekivale tektonske promene koje bi mogle da promene i geopolitičku i stratešku sliku Balkana. Što se naravno nije desilo, jer čak ni u Crnoj Gori gde je pitanje nacionalnosti “najfluidnije” popis nije kao fudbalska utakmica.
Poštovani, da biste pročitali 1 besplatan tekst potrebno je da se registrujete, a da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
