Zanimljivo kako je s vremenom postalo sve teže biti „zaluđenik”. Ne moramo se ni mnogo vraćati unazad da bismo se prisjetili da nekad nije bilo tako. Sjetite se svoje srednje ili osnovne škole.
Ako ste ostareli milenijalac, kao što je potpisnik ovog teksta, vjerovatno niste bili okruženi velikim brojem istomišljenika, naročito ako ste se na bilo koji način smatrali „zaluđenikom”. Pod tim mislim na ljubav prema naučnoj i/ili epskoj fantastici (i možda hororu), bilo u formi filma, serije, knjige ili – naravno – video-igara.
Zvjezdane staze i ratovi, Odiseja u svemiru, Gospodar prstenova, stripovi o svim vrstama super i ne tako super heroja prosto nisu bili društveno prihvaćena stvar.
Danas nije baš tako. Ne znam tačno šta je izazvalo promjenu, ali sveprisutnost zaluđeničke kulture u glavnim tokovima zabave je nešto što više niko ne može da ignoriše. Svi znaju za Zvjezdane ratove, za Marvelove i DC-jeve superheroje. Znaju i za Froda, Gandalfa, Aragorna, Harija Potera, Geralta od Rivije i Aes Sedai čarobnice.
Maltene sva najpopularnija djela naučne i epske fantastike (o hororu da i ne govorimo) ušla su u ono što danas zovemo „mainstream”. Štaviše, iz godine u godinu, upravo ovi naslovi generišu najveće budžete i donose najveću zaradu. Pretpostavljam da je MCU (Marvelov bioskopski univerzum) „obrnuo” više novca tokom ovih godina nego mnoge svjetske ekonomije u dvadeset i prvom vijeku.
Zato i djeca, kada prolazite pored škole, sve češće na majicama, torbama i pernicama nose Kapetana Ameriku, Hermionu ili Mandalorijanca.
Iskoristite veliku letnju akciju i čitajte Velike priče
VELIKA LETNJA AKCIJA
MESEC DANA ČITAJTE BESPLATNO
Klikni OVDE
Već imate nalog? Ulogujte se
