Prvi deo priče o dedolarizaciji pročitajte ovde.
Dedolarizacija spada u strategije globalne multipolarizacije. Ovaj proces je započela Kina nakon izbijanja Globalne finansijske krize 2008. u nameri da smanji svoju zavisnost od dolara zbog njegove, iz kineske perspektive, nepouzdanosti i krhkosti. Proces je posebno dobio na zamahu 2013. sa aktivacijom multibilionskog razvojnog i infrastrukturnog projekta „Pojas i put” u koji je uključeno 139 zemalja Azije, Afrike, Južne Amerike i Evrope. U okviru ovog projekta većina zemalja je sklopila bilateralne sporazume sa Kinom na osnovu kojih se juan koristi u većoj ili manjoj meri za trgovinu ili poravnanje dugova. Ceo proces je dodatno ubrzan sa skorašnjim sankcijama koje je Amerika uvela Kini i trenutno se vodi na tri koloseka.
Prvi je podrška multilateralnim organizacijama poput BRICS-a (Brazil, Rusija, Indija, Kina i Južna Afrika i, od 1. 1. 2024, Egipat, Etiopija, Saudijska Arabija, Ujedinjeni Arapski Emirati i Iran), ASEAN-a (Association of Southeast Asian Nations – Brunej, Kambodža, Indonezija, Laos, Malezija, Mjanmar, Filipini, Singapur, Tajland i Vijetnam), SCO-a (Shanghai Cooperation Organization – Kina, Indija, Kazahstan, Kirgistan, Rusija, Pakistan, Tadžikistan i Uzbekistan) da međusobne trgovinske i finansijske transakcije vrše u domaćim valutama.
Drugi je da Kina znatno smanji svoje dolarske rezerve i istovremeno otvori vrata za širu upotrebu juana kao rezervne valute. Tako su, u oktobru 2023, američke državne obveznice (treasury bonds) u vlasništvu Kine dotakle najniži nivo od maja 2009. Trenutno se u kineskom vlasništvu nalaze američke državne obveznice u vrednosti od 776,4 mlrd. USD zbog čega je pala na drugo mesto iza Japana koji u svom posedu trenutno drži američke državne obveznice u iznosu od 1,1 hiljadu mlrd. USD.
Poštovani, da biste pročitali 3 besplatna teksta potrebno je da se registrujete, a da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
