Jasmila Žbanić je uz Danisa Tanovića verovatno najveća bosanska filmska zvezda. I ona i Tanović izgradili su svoj opus, ali i imidž, na, povremeno problematičnom, autorskom osvrtu na “rat u Bosni”, ali i oštrim socijalnim dijagnozama sredine u kojoj (uglavnom) žive i rade. U okviru korpusa prvopomenutih tema Jasmila je svakako uspešnija i njen “Quo vadis, Aida?” jedan je od najboljih filmova na temu bilo kog od balkanskih ratova, a s obzirom na to da se bavi temom (Srebrenicom) oko koje “Srbi” i “Muslimani” (moram pod navodnike, sorry) nikada, ili barem ne još dugo, neće postići nikakvu saglasnost, to njegov uspeh čini još impresivnijim. S druge strane, da ne ostanem ni Tanoviću dužan komplimenata, njegov film “Smrt u Sarajevu” okrutno i efektno pokazuje koliko su rane i “argumenti” na obe strane duboki, kao i ko za to vreme profitira. Ako nekim slučajem niste gledali ni jedan ni drugi, preporučujem vam.
U “ravnopravnom” otkupu “umjetnina” od bivših jugoslovenskih republika, HBO je od Srbije uzeo ispotprosečnu “Decu zla”, Hrvatska je vešto uvalila drugu sezonu produkciono ambiciozne, ali scenarijem tanke “Šutnje” (inače sjajnog) Dalibora Matanića, dok je iz Bosne došla najkraća od sviju serija, “Znam kako dišeš”, čiji su autori Jasmila Žbanić i Damir Ibrahimović kome je ovo, čini se, debitantski scenaristički rad (on je, inače, producent mnogih Jasmilinih i drugih bosanskih filmova).
Poštovani, da biste pročitali 3 besplatna teksta potrebno je da se registrujete, a da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
