Iako je “Evropa sad”, ključni konstituent 44. crnogorske vlade sa premijerom Milojkom Spajićem na čelu, na vlast došla sa pompeznim obećanjima o suštinskom zaokretu, prvih sto dana svelo se na dobro poznate matrice i ignorisanje ključnih pitanja u vezi sa realizacijom predizbornih obećanja.
Doduše, Spajiću se mora priznati da je prve dane mandata i manjinsku podršku bivšeg Demokratskog fronta, bliskog srpskom predsjedniku Aleksandru Vučiću, neočekivano iskusno iskoristio. Za razliku od svog prethodnika Dritana Abazovića, koji je inateći se sa opozicijom redovni popis pretvorio u politički desetoboj, Spajić je odgađanjem te procedure i udovoljavajući zahtjevima subjekata koji su tvrdili da je popisni rezultat namješten i unaprijed poznat čitav proces vratio tamo gdje i pripada – statističarima.
Spajiću je pošlo za rukom i da udovolji jednom od ključnih zahtjeva Brisela i da krnje pravosudne institucije makar formalno vrati u redovno stanje. Upravo je odlukom da ispuni sve opozicione zahtjeve vezane za popis, izdejstvovao međunarodni pritisak na opoziciju koja je na kraju bila saradljiva prilikom dokompletiranja Ustavnog suda, Sudskog savjeta, a na kraju i izbora vrhovnog državnog tužioca za koga je glasalo sedam poslanika preko neophodne dvotrećinske većine.
Poštovani, da biste pročitali 1 besplatan tekst potrebno je da se registrujete, a da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
