Ambicioznim planom JNA za razvoj aerodromske mreže sa podzemnim galerijama nastala su dva projekta – “505” odnosno “Klek” kod Bihaća za smeštaj četiri eskadrile, i infrastruktura na padinama planine Goleš kod Prištine sa šifrom gradnje “606” i zvaničnim nazivom “Rudnik” predviđena za dve eskadrile. Za razliku od bihaćke baze koja je vrlo poznata u javnosti, aerodrom kod sela Slatina retko se pominjao u komunističkoj eri i gotovo da nema sačuvanih fotografija podzemnih galerija.
U redovnim uslovima dve lovačke avijacijske eskadrile 83. puka letele su sa otvorenih površina, a u ratu (i na vežbama u miru) u “Rudniku” je bilo mesta za 20 MiG-21, u pretpolju glavnog ulaza bilo je mesta za još dva aviona i u pretpolju drugog manjeg ulaza za još jedan avion. Zatim u podzemlju su bili komanda puka sa objedinjenim komandnim mestom za vazdušno osmatranje i javljanje i PVO. Sistemi klimatizacije i unutrašnje uređenje obezbeđivali su rad u uslovima konvencionalnog i nuklearnog rata.
U ratu 1999. godine “Rudnik” se pokazao žilavim i ljudstvo i avioni su preživeli precizne pogotke laserski vođenih probojnih bombi GBU-23 od dve tone, najmoćnijeg sredstva koje je imala američka avijacija.
U prvoj polovini 1960-ih godina paralelno su građene poletno-sletne staze (PSS) aerodroma Bihać i Kosovo kod Prištine. Za obe baze izabrane su lokacije u blizini planina pogodnih za probijanje podzemnih galerija zaštićenih od nuklearnog udara od 20 kilotona. Za aerodrom predviđen za jedinicu za odbranu jugoistoka zemlje izabrana je ravnica na ulazu u Kosovo Polje kod sela Slatina i u svakodnevnom govoru pripadnika RV i PVO to ime se najčešće koristilo. U zvaničnim dokumentima to je bio aerodrom Kosovo odnosno od posedanja Priština.
Poštovani, da biste pročitali 3 besplatna teksta potrebno je da se registrujete, a da biste nastavili sa čitanjem naših premium sadržaja, neophodno je da odaberete jedan od planova pretplate.
Već imate nalog? Ulogujte se
