Kineski šamar Zapadu, mađarskom i srpskom rukom

Dobro došli u XLIII izdanje Georeporta. U ovoj epizodi ćemo analizirati evropsku turneju kineskog predsednika Si Đinpinga koja je obuhvatila Francusku, Srbiju i Mađarsku.

Italijanski istoričar i dugogodišnji glavni i odgovorni urednik Korijere dela Sera Paolo Mijeli definisao je Sijevu turneju kao vrući šamar NATO-u i packu EU. Kroz autorske tekstove objavljene u Figarou, Politici i Mađar Nemzetu Si je indirektno poručio da su kineske ekonomske investicije i povlastice neka vrsta kompenzacije za zemlje koje, svaka na svoj način, budu prepreka za kreiranje čvrstog zapadnog bloka između SAD i Evrope.

Srbija i Mađarska su u zapadnim medijima definisane kao “evropski Kinezi” i prijatelji Rusije Vladimira Putina koji bi želeli da igraju i na kartu BRIKS-a, dok Peking i Moskva u njima vide tzv. meki trbuh Zapada koji bi mogli da iskoriste u povoljnom momentu.

Kada se podvuče linija, Sijev povratak u Evropu posle pet godina imao je za cilj da pokaže preferencijalni status bilateralnih odnosa Kine sa evropskim državama u odnosu na relacije sa EU i da što je moguće više poseje seme podela. Divide et impera krilatica je koja nikada ne izlazi iz mode bez obzira na to sa kojih meridijana dolazi.

Kineska politika prema Evropi razvija se u tri smera. Prvi: jačati i podržavati sve koji se zalažu za “nezavisnost” Evrope i njenih država, to na jednoj strani podrazumeva odvojenost od SAD a na drugoj da svaka država može da razvija odnose sa Kinom bez obzira na pozicije EU, NATO-a i SAD. Drugi: izbeći novi “hladni rat” i podizanje novih “gvozdenh zavesa” prema Rusiji i Kini. Treći: ubrzati proces stvaranja novog svetskog poretka u kojem bi uloga Amerike bila drastično redimenzionirana a mreža saveznika Vašingtona u Evropi i Aziji potkopana.

To objašnjava izrazito bilateralni karakter Sijeve turneje na Starom kontinentu i nameru da minira sve integracione procese u EU, bilo da se radi o federalnim unutar same Unije ili proširenju na Zapadni Balkan. Isticanje “velikodušnih” benefita koji proizilaze iz saradnje sa Kinom ima za cilj da prikaže mnogo veću korist od bilateralnih odnosa sa Pekingom nego od evropskih integracija. Eto zašto upotreba izraza “zajednica Kine i Srbije” nije ni slučajna ni za potcenjivanje.