U svojim najznačajnijim romanima i pripovetkama Lav Nikolajevič Tolstoj, na svoj osobeni umetnički način hvata se ukoštac sa najvažnijim i najtežim ljudskim pitanjima kao što su ljudska priroda, agresivnost, ljubav, dobro i zlo, Bog, istina, duša, smrt. Za mnoge ugledne književnike, književne teoretičare (Dostojevski, Fokner, Nabokov itd.) Tolstojeva Ana Karenjina je ne samo njegov najbolji roman, već je najbolji roman u svetskoj književnosti, savršen roman. U ovom svom remek-delu u žiži su svi večiti ljudski problemi i, posebno, protivrečnosti i sukobi muškog i ženskog, razuma i srca, braka i nezavisnosti, dobra i zla, svesnog i nesvesnog, erosa i (auto)destruktivnosti. U samom središtu romana su večite tajne ljudske duše, njene želje, čežnje, muke i iskušenja.

Tragedija Ane Karenjine, glavnog lika, lična je tragedija konkretne žene, ali i tragedija neostvarenog ženskog načela i tragedija ljubavi. „Šta nam to o ljudskoj prirodi i duši otkrivaju muško-ženski odnosi predočeni u ’Ani Karenjinoj’ i ’Krojcerovoj sonati’“, pita se Olivera Žižović u svojoj izvrsnoj književno-psihološkoj studiji Demoni ljubavi: Lav Tolstoj i dubinska psihologija (Fedon, 2024). Za razumevanje dubljeg psihološkog smisla i umetničkog dometa Tolstojevog romana važno je „sagledati njegove junake sa dubinsko-psihološkog gledišta“ kako bismo proniknuli i odgonetnuli tajne njihove duše, smatra autorka ove studije, vrsni znalac kako teorije književnosti, tako i Jungove analitičke psihologije.