Prvi deo ekskluzivnog istorijskog feljtona na Velikim pričama. Svi objavljeni delovi feljtona biće dostupni OVDE.
***
Ne znam odakle potiče Vučićeva simpatija prema Milanu Stojadinoviću, niti zašto je Zoran Đinđić na pitanje Milana St. Protića ko je najbolji srpski političar, kao iz topa odgovorio: “Stojadinović”, tek vrlo su zanimljive reakcije javnosti na ovog nepravedno zapostavljenog političara.
Milan Stojadinović je rođen 1888. godine u Čačku. Sa 16 godina seli se u Beograd nakon što mu je otac dobio posao u beogradskom sudu. Kao mlad ima simpatije za Srpsku socijaldemokratsku stranku Svetozara Markovića i Dimitrija Tucovića, da bi kasnije, kako sam piše, zaključio da je nacionalno oslobođenje važnije od klasne borbe. Postao je Pašićev radikal. Preko ministra finansija Stojana Protića, dobija stipendiju za školovanje u inostranstvu, i doktorira u Minhenu i Berlinu na temu nemačkog budžeta.
Tokom balkanskih ratova i Prvog svetskog rata radi u Ministarstvu finansija. Sa srpskom vojskom i vladom odlazi na Krf, gde 1919, sa samo 31 godinom, što je u to vreme bila retkost, postaje generalni direktor Državnog računovodstva Kraljevine SHS. Podnosi ostavku nakon sukoba sa vladom Demokratske stranke.
Pročitali ste poslednji besplatni članak. Da biste nastavili sa čitanjem pogledajte planove pretplate
Već imate nalog? Ulogujte se
